به نقل از «تابناک»

فضیلت زیارت امام حسین در شب قدر

تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۴۳۱۲۳

به گزارش «تابناک»، زیارت امام حسین(ع) از منحصر به فردترین زیارات بین سایر اهل‌بیت(ع) است تا جایی که در بهترین ایام مبارک سال توصیه و تأکیدات فراوانی بر زیارت حضرت شده است؛ ماه رجب، شعبان و حتی ماه مبارک رمضان از جمله مهم‌ترین ماه‌هایی است که تأکید بر زیارت حضرت شده است. 

به عنوان نمونه امام صادق(ع) در روایتی فرمودند:

«هنگامی که نیمه شعبان شد، منادی از افق اعلی فریاد می‌زند ای زائران قبر حسین، بازگردید در حالی که بخشیده شده‌ایدو ثواب شما بر پروردگارتان و محمد پیامبرتان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا کَانَ النِّصْفُ مِنْ شَعْبَانَ‌ نَادَى مُنَادٍ مِنَ الْأُفُقِ الْأَعْلَى أَلَا زَائِرِی قَبْرِ الْحُسَیْنِ‌ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَکُمْ وَ ثَوَابُکُمْ عَلَى رَبِّکُمْ وَ مُحَمَّدٍ نَبِیِّکُمْ.» (کافی، ج4، ص589)

یا امام محمدباقر(ع) درباره فضیلت زیارت امام حسین(ع) در ماه رجب فرمود:

«هرکس در اول روز ماه رجب حسین(ع) را زیارت کند، خداوند متعال البته او را خواهد بخشید؛ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ‌ ع أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ‌ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الْبَتَّةَ.» (کامل‌الزیارات، ص172)

اما امام صادق(ع) درباره زیارت امام حسین(ع) در شب قدر فرمود: «هنگامى که شب قدر فرا برسد یعنى شبى که در آن کارهاى مصلحت‌‌آمیز عباد توزیع و تفریق مى‌‌شود از طرف عرش منادى ندا مى‌‌کند:خداوند متعال در این شب گناهان کسى را که به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السلام رفته مى‌‌آمرزد؛ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا کَانَ لَیْلَةُ الْقَدْرِ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ‌ نَادَى مُنَادٍ تِلْکَ اللَّیْلَةَ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ إِنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ‌ ع فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ.» (کامل‌الزیارات، ص184)

منبع: تابناک

کلیدواژه: ماه رمضان شب قدر اعمال شب قدر روز جمهوری اسلامی دعای روز بیست و یکم رمضان زیارت امام حسین شب قدر زیارت امام حسین در شب قدر ماه رمضان شب قدر اعمال شب قدر روز جمهوری اسلامی دعای روز بیست و یکم رمضان زیارت امام حسین امام حسین ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۴۳۱۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟

به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

 
 

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»